Τώρα τι να σκεφτόμαστε αν φταίω ή αν φταις
Τα λάθη μας θα κρίνουμε, τον ένοχο αν θες
Αυτό όμως που δε γίνεται, είναι να ξαναρχίσει
Ο ερωτάς που ζήσαμε, για πάντα αφού έχει σβήσει
Τώρα τίποτα για μας πια δεν αλλάζει
κάθε λάθος δικαστής που μας δικάζει
Κ όποιος ένοχος θα βγει από τους δυο μας
Θα κοιτάζει απ το κελί του τ `όνειρο μας
Μπορεί τα λάθη άλλωστε να δείξουν επιείκεια
και να’ ναι όσο γίνεται και η ποινή πιο δίκαια
μα στο μεγάλο έγκλημα το να ερωτευθούμε
μπορεί κι οι δυο ισόβια να καταδικαστούμε
Τώρα τίποτα για μας πια δεν αλλάζει
κάθε λάθος δικαστής που μας δικάζει
Κ όποιος ένοχος θα βγει από τους δυο μας
Θα κοιτάζει απ το κελί του τ `όνειρο μας
