Πρέπει δύναμη να βρω
Να σταθώ να προχωρήσω
Έμαθα να συγχωρώ
Έμαθα να κάνω πίσω
Δεν υπάρχω πια… M’ ακούς;
Κι αν μ΄αγάπησες ορκίσου
Η καρδιά, η ψυχή κι ο νους
Όλα ζουν με τη μορφή σου
Μέσα στα μάτια σου ζω και χάνομαι
Σαν φοβισμένο παιδί αισθάνομαι
Λείπεις και νιώθω μικρός ασήμαντος
Είσαι το κέντρο της γης, του σύμπαντος
Πώς να κλείσω την πληγή;
Πού να βρω τη γιατρειά μου;
Δεν υπάρχει λογική
όταν είσαι μακριά μου
