Μ’ έχει μοναξιά αφήσει
στο απόλυτο κενό
όπως στάζει μία βρύση
σ’ ένα σπίτι αδειανό
Πως με πέταξες μονάχη
δίχως λόγο, δίχως μάχη
δίχως λόγο, δίχως μάχη
πως με πέταξες μονάχη
Δώδεκα και κάτι η ώρα
και δε φάνηκε κανείς
ούτε χτύπος τηλεφώνου
ούτε άκουσμα φωνής
Πως με πέταξες μονάχη
δίχως λόγο, δίχως μάχη
δίχως λόγο, δίχως μάχη
πως με πέταξες μονάχη
Ίσως ζούμε λάθος χρόνια
σ’ έναν κόσμο ναυαγό
ίσως πάλι δεν υπάρχει
ούτε ο κόσμος ούτε εγώ
Πως με πέταξες μονάχη
δίχως λόγο, δίχως μάχη
δίχως λόγο, δίχως μάχη
που με πέταξες μονάχη
