Δώσ’ μου αναπτήρα να κάψω την νύχτα
και σε ότι πονάει να βάλω φωτιά.
Δώσ’ μου αναπτήρα, ανάσα δεν πήρα
και τα ΄ζησα όλα σε μια βραδιά
δεν σε έχω ανάγκη εκείνη να λέει
κοιτάζω το μέλλον και είσαι απών
οι αγάπες περνάνε και αφήνουνε χρέη
βαθιά στο συρτάρι ληγμένα ντεπόν.
Δώσ’ μου αναπτήρα να κεράσω τσιγάρο την μοίρα
να την γλυκάνω να πάψει να φέρνει βροχή και πλημμύρα.
Δώσ’ μου αναπτήρα να βάλω φωτιά στην βολίδα
για την κερκίδα εγώ ο αρχηγός των τρελών.
Διχασμένες απόψεις από άκυρους τύπους
είναι η ζωή μου γεμάτη από αυτούς
ψεύτικα ρόδα σε γυάλινους κήπους
όλα για σένα μα μην τους ακούς
μα πάντα να ξέρεις μονάχα η αγάπη
κερδίζει στο τέλος και μην το ξεχνάς
σε ότι στην σπάει να κλείνεις το μάτι
και ότι αξίζει να το αγαπάς.
Δώσ’ μου αναπτήρα να κεράσω τσιγάρο την μοίρα
να την γλυκάνω να πάψει να φέρνει βροχή και πλημμύρα.
Δώσ’ μου αναπτήρα να βάλω φωτιά στην βολίδα
για την κερκίδα εγώ ο αρχηγός των τρελών.
