Δρόμοι που χάθηκα
με σένα πλάι μου
δεν είσαι εδώ
σκιά που έφυγε
μέσα στη θύμιση
ήσουν εσύ
Σβήνεις και χάνεσαι
κι όμως ξανάρχεσαι
κι ακροβατώ
Δρόμοι που αγάπησα
ένα αδιέξοδο
δεν είσαι εδώ
κι εγώ να χάνομαι
φτιάχνοντας το αύριο
και προορισμούς
δρόμους περπάτησα
πόρτες που άνοιξα
για να σε βρω
Σβήνω και χάνομαι
κι όλο ξανάρχομαι
κι ακροβατώ
σβήνεις και χάνεσαι
κι όλο ξανάρχεσαι
και σ’ αγαπώ
Πνοή της θάλασσας
μέσα μου πέταξε
και δε γυρνά
μοιάζει κι η αγάπη
μ’ ένα χαμόγελο
που προσπερνά
