Βαρύ φορτίο, η ανηφόρα αναστενάζει
τους γυαλισμένους του καθρέφτες κοιτάζει
τον προσπερνάνε Ι.Χ. και νταλίκες
τον προσπερνάνε καθώς πρέπει κι αλήτες.
Πέτρες και χώματα, σίδερα τόννοι
μια ζωή στα φορτηγά, στο τιμόνι,
φορτωμένος είμαι, πάω να παραδώσω
το δρομολόγιο να ξεφορτώσω.
Ο ήλιος λάμπει κι η άσφαλτος που καίει
παραμύθια κι αλήθειες λέει
δροσιά ο αέρας, κείνος οδηγάει
κι απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρό του τραγουδάει.
Πέτρες και χώματα, σίδερα τόννοι
μια ζωή στα φορτηγά, στο τιμόνι,
φορτωμένος είμαι, πάω να παραδώσω
το δρομολόγιο να ξεφορτώσω.
Φορτωμένος είμαι, πάω να παραδώσω
το δρομολόγιο να ξεφορτώσω.
