Δυο τρελοί σ’ ένα καζάνι, όριο βρασμού
θα μας φάνε τα κοράκια του εγωισμού.
Δυο τρελοί σ’ ένα μανδύα μόνοι μπήκανε
η ανάφλεξη βραδεία και δεθήκανε.
Δυο τρελοί σ’ ένα καζάνι, όριο βρασμού
θα μας φάνε τα κοράκια του εγωισμού.
Δυο τρελοί χίλια λαμπάκια αναβοσβήνουνε
κάνουν το καζάνι βάρκα και το λύνουνε.
Να μια βάρκα, μια βαρκούλα
να μαΐστρος τραμουντάνα
να μια διάτρητη καρδούλα
να κι η δόλια μου η μάνα.
Δυο τρελοί σ’ ένα καζάνι, πάνω στην πυρά
μια ζωή με τα ξερά τους καίνε τα χλωρά.
Δυο τρελοί, γυαλί το μάτι στο γινάτι τους
κόβουνε στα δυο το χάπι, την αγάπη τους.
