Κάθισα μια παραμονή
τον εαυτό μου στο σκαμνί
και του είπα “εαυτέ μου
δε σ’ αγά δε σ’ αγάπησα ποτέ μου”
και του είπα “εαυτέ μου
δε σ’ αγά δε σ’ αγάπησα ποτέ μου”
Δώσε βάση, κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει
απ’ τα δώδεκα στην πιάτσα αφεντικό
δώσε βάση, μ’ ένα σκύλο σαν τη Λάσση
με χωρίστρα και παπιγιόν στο σχολικό
δώσε βάση, να σου φύγει το καφάσι
μου την είπε ο εαυτός μου σοβαρά
μάγκα οι δυο μας είμαστ’ ένα μια φορά.
Να ’σου δυο φίλοι κολλητοί
που μου την είπανε κι αυτοί
κι από τότε δίχως άλλο
τον καημό, τον καημό τον αναβάλλω
κι από τότε δίχως άλλο
τον καημό, τον καημό τον αναβάλλω.
Δώσε βάση, κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει
απ’ τα δώδεκα στην πιάτσα αφεντικό
δώσε βάση, μ’ ένα σκύλο σαν τη Λάσση
με χωρίστρα και παπιγιόν στο σχολικό
δώσε βάση, να σου φύγει το καφάσι
μου την είπε ο εαυτός μου σοβαρά
μάγκα οι δυο μας είμαστ’ ένα μια φορά.
