Κάτω από τον ίδιο ουρανό
τα αστέρια στήσανε χορό
σαν ένα καρδιοχτύπι.
Μια ζωή πιο φωτεινή
μια Ελλάδα γαλανή
αυτή που μου ανήκει.
Τα χρόνια γίνανε πουλιά
πετάνε μες την παγωνιά
και ψάχνουνε πατρίδα,
μια φωνή απ’ τα παλιά
και η αγάπη σου φωλιά
μαχαίρι και ελπίδα.
Κάτω από τον ίδιο ουρανό
απόψε δίνομαι, δεν παραδίνομαι
εγώ είμαι εσύ και εσύ εγώ
τον ίδιο έχουμε Θεό
αναβοσβήνομαι όσο αφήνομαι
το όνειρο μένει.
Απόψε δώσε μου φτερά
και έλα να ακούσουμε ξανά
της γης το αηδόνι,
πλατιά να ανοίξουμε πανιά
οι δυο μαζί όπως παλιά
δεν είμαστε ποια μόνοι.
Κάτω από τον ίδιο ουρανό
απόψε δίνομαι, δεν παραδίνομαι
εγώ είμαι εσύ και εσύ εγώ
τον ίδιο έχουμε Θεό
αναβοσβήνομαι όσο αφήνομαι
το όνειρο μένει.
