Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ’ την αρχή,
απ’ τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.
Καν’ τα πηλό στα δυο σου χέρια,
καν’ τα φωλιά με περιστέρια,
δώσ’ τους πνοή απ’ την πνοή σου
δώσ’ τους ζωή απ’ τη ζωή σου.
Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ’ την αρχή,
απ’ τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.
Πάρε τα χρόνια μου που πέταξαν στη δύση,
τα όνειρά μου φύλα κίτρινα απ’ τη γη,
απ’ το καντήλι μου ελπίδες που `χουν σβήσει
μάζεψ’ την πίκρα μου σ’ αστέρευτη πηγή.
Καν’ τα πηλό στα δυο σου χέρια,
καν’ τα φωλιά με περιστέρια,
δώσ’ τους πνοή απ’ την πνοή σου
δώσ’ τους ζωή απ’ τη ζωή σου.
Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ’ την αρχή,
απ’ τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.
