Απ’ το παράθυρό σου βλέπεις τα τρένα,
σ’ αυτό τον τόπο όλα σου φαίνονται ξένα,
πόσο θα ήθελες να ανέβαινες σ’ ένα, το θες εδώ και καιρό.
Μέρα τη μέρα κοιτάζεις πιο πέρα,
αν κάθεσαι ο χρόνος τρέχει σαν σφαίρα,
παιξ’ την παρτίδα στη δική σου σκακιέρα.
Αυτό που θέλεις καιρό, είναι εδώ.
Γείτονά μου θέλω να σ’ ενοχλήσω
και αν κοιμάσαι θέλω να σε ξυπνήσω,
κάτι που ήδη ξέρεις να σου θυμίσω, κάτι που ξέρεις καιρό.
Όταν τα δύσκολα την πόρτα χτυπάνε
και τα χαρούμενα σε προσπερνάνε,
τα καταφέρνουν αυτοί που δεν ξεχνάνε.
Αυτό που θέλεις καιρό, είναι εδώ.
