Ένα τσιγάρο βγάζει φως,
Έγινε ο έρωτας καπνός,
Έγινε ο έρωτας διπλός καπνός στα µάτια.
Δακρύζει µέχρι κι ο ουρανός,
Γιατί κατάλαβε το πως,
Φυλάω µέσα µου της θάλασσας τ’ αλάτια.
Αχ! Να µπορούσα βρε ζωή να σε καπνίσω
Και σαν τη στάχτη στ’ ανοιχτά να σε σκορπίσω.
Μια σπίθα µένει µοναχά
Και η καρδιά µου στα ρηχά,
Βγαίνει η καρδιά µου στα ρηχά κάτι να σώσει.
Μία σελίδα ουρανό,
Ένα φιλί απ’ το κενό,
Ένα φιλί τόσο κοινό που σού ‘χα δώσει.
Αχ! Να µπορούσα βρε ζωή να σε καπνίσω
Και σαν τη στάχτη στ’ ανοιχτά να σε σκορπίσω.
