Εγώ είμ’ εγώ κι άλλη δεν είμαι
έλ’ από εδώ κι ύστερα κρίνε
Ένα σπασμένο ποτήρι
κι ένα παραθύρι
που βλέπω εσένανε και τον Θεό
Εγώ είμ’ εγώ κι ας έχω φτώχεια
και τραγουδώ στ’ ανεμοβρόχια
Ένα σπασμένο κρεβάτι
κι ένα κανάτι
που πίνω εσένανε που αγαπώ
Εγώ είμ’ εγώ στρείδι στον βράχο
δίχως δραχμή κι όλα μου τα `χω
Ένα σπασμένο τραπέζι
κι είναι πετιμέζι
όλες οι πίκρες μου σαν σε φιλώ.
