Εγώ κρασί δεν έπινα γιατί σε αγαπώ
καλύτερα να πέθαινα παρά να σου το πω.
Εγώ γουλιά δεν έβαζα να μη φανερωθώ
και κάθε νύχτα πέθαινα χωρίς ν’ αναστηθώ.
Εγώ καπνό δεν κάπνιζα να μην πυρποληθώ
τη φλόγα μου χαλάλιζα να σβήσω, να χαθώ.
Εγώ σουγιά δεν κράταγα να μη μαχαιρωθώ
στα κύματα περπάταγα και πότε στο βυθό.
Εγώ καλά κατάλαβα πως δε με αγαπάς,
το δάκρυ μου μετάλαβα και στο καλό να πας.
Εσύ θα χάσεις μάτια μου κι εγώ θα πικραθώ
καλύτερα να πέθαινα παρά να σ’ αγαπώ.
Αγάπη που δεν λέγεται φωτιά χωρίς καπνό
και στο κρασί το γύρισα ν’ αλλάξω ουρανό.
Δεν έπινα δε μ’ ήθελες, να πίνω δε με πας
μου φαίνεται, ματάκια μου, δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
μου φαίνεται, βρε μάτια μου, δεν ξέρεις τι ζητάς.
Εγώ πολύ σ’ αγάπησα γι’ αυτό σε συγχωρώ
κι αντί να κόψω το κρασί, θα κόψω το νερό
Αντί να κόψεις το κρασί να κόψεις το νερό.
