Ο εγωισμός σου
σαν το κάρβουνο με καίει
κι απ’ το φέρσιμο σου
η καρδιά μου όλο κλαίει.
Κι αν εγώ πονάω γιατί σ’ αγαπώ
με διώχνεις με τον εγωισμό
κι αν κάποτε με χάσεις
εσύ θα φταις γι αυτό.
Εγώ περήφανα για σένανε μιλάω
κι εσύ ούτε σε μένανε δε λες πως μ’ αγαπάς.
Με περιφρόνησες κι αυτό δεν το ξεχνάω
με διώχνεις, με διώχνεις αλλά θα με ζητάς.
Σου `χω αδυναμία
και το έχεις καταλάβει
κι ο εγωισμός σου
όσο σ’ αγαπώ ανάβει.
Κι αν εγώ πονάω γιατί σ’ αγαπώ
με διώχνεις με τον εγωισμό
κι αν κάποτε με χάσεις
εσύ θα φταις γι αυτό.
Εγώ περήφανα για σένανε μιλάω
κι εσύ ούτε σε μένανε δε λες πως μ’ αγαπάς.
Με περιφρόνησες κι αυτό δεν το ξεχνάω
με διώχνεις, με διώχνεις αλλά θα με ζητάς.
