Εγώ θα πάρω καπετάνιο,
θα παντρευτώ ταξιδευτή,
πριν τον χορτάσω να τον χάνω,
να φεύγει πριν με βαρεθεί.
Να τον προσμένω στο μουράγιο
κι όταν ο άνεμος σφυρά
να τρέχω τάματα στον Άγιο
να γαληνέψει τα νερά.
Κι όταν του καραβιού η ρότα
τον φέρνει, ώρα του καλή,
να τονε θέλω όπως πρώτα
κι από πρώτα πιο πολύ.
Εγώ θα πάρω ταξιδιάρη,
θα πάρω άνδρα ναυτικό,
πριν με χορτάσει να σαλπάρει,
να φεύγει πριν τον βαρεθώ.
Κι εγώ να τρέχω στα ξωκλήσια
όταν χτυπούν εσπερινό,
τα κύματα να έχει ίσια
και να τον φέρουν ζωντανό.
