Να που ξημερώνει γλυκά
μες στο φως η μέρα κιβωτός
Σα νησί ο Υμηττός
Όλα στο φως κι εσύ αόρατος, ναι
τόσον καιρό
Λες πως με θυμάσαι συχνά
μα εγώ ποτέ δε νοσταλγώ
Αν με θες, αν μ’ αγαπάς
Όχι το χθες, το μέλλον μου χρωστάς
και σου χρωστώ
Όχι το χθες και τις κλεμμένες χαρές
εγώ το μέλλον νοσταλγώ
Να δω τι χάσαμε κι οι δυο
Ζωή μου χρωστάς και σου χρωστώ
Πάντα σ’ αγαπούσα τρελά
και γι’ αυτό τα πάντα σου ζητώ
Αν μες θες, αν μ’ αγαπάς
όχι το χθες, το μέλλον μου χρωστάς
και σου χρωστώ
