Είδα στον ύπνο μου θηρία μεθυσμένα,
γυμνό το σώμα μου, με μάτια γερασμένα,
τοπίο ανάποδο η ζωή που δεν την έζησα,
λίγο στο δρόμο της περπάτησα και έσβησα.
Είδα στον ύπνο μου το μίζερο χιτώνα σου,
κάποιο παιδί να ξαγρυπνάει στον ελαιώνα σου,
σκόρπια τσιγάρα, δίχως λύπη για προσάναμα,
μια εποχή χωρίς Ελύτη στα πεντάγραμμα.
Είδα στον ύπνο μου τον κήπο των θαυμάτων,
και τη γενιά μου σ’ ένα κάδο αποριμμάτων,
σ’ άδειο στρατόπεδο μια νύχτα ξενητεύτηκα,
πριν πάρει είδηση κανείς, τι ονειρεύτηκα.
Κι είδα στον ύπνο μου καράβια της ελπίδας,
κάποιο μαχαίρι στην κορφή της πυραμίδας,
ποιος σε προδίνει, ποιον προδίνεις, δεν το έψαξα,
είδα στον ύπνο μου τον ύπνο σου και έκλαψα.
Είδα στον ύπνο μου τον κήπο των θαυμάτων,
και τη γενιά μου σ’ ένα κάδο αποριμμάτων,
σ’ άδειο στρατόπεδο μια νύχτα ξενητεύτηκα,
πριν πάρει είδηση κανείς, τι ονειρεύτηκα.
