Είμαι από εκείνα κείνα τα παιδιά
που ξέρουνε και κρύβουνε καλά
τον πόνο τους, την πίκρα τους, το δάκρυ μέσα τους
και δείχνουν όλα μια χαρά
τον πόνο τους, την πίκρα τους, το δάκρυ μέσα τους
και δείχνουν όλα μια χαρά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
δε θα σου `βγαινε μιλιά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
όλου του κόσμου την ερημιά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
δε θα σου `βγαινε μιλιά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
όλου του κόσμου την ερημιά
Είμαι από εκείνα κείνα τα παιδιά
που πέρασαν που πέρασαν πολλά
όμως δε λύγισαν πίσω δε γύρισαν
κι ας πέσαν τόσο τόσο χαμηλά
όμως δε λύγισαν πίσω δε γύρισαν
κι ας πέσαν τόσο τόσο χαμηλά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
δε θα σου `βγαινε μιλιά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
όλου του κόσμου την ερημιά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
δε θα σου `βγαινε μιλιά
Αχ και να ‘ξερες τι κρύβω μέσα μου
όλου του κόσμου την ερημιά
