Ήρθα μεσάνυχτα και βάλε,
να βάλω ένα φινάλε, να κάψω τα παλιά,
κι όμως, πάλι δε θα μπορέσω,
στα χέρια σου θα πέσω διψώντας για φιλιά.
Είμ’ αυτός που είμαι, τι να κάνω,
μια ζωή με σένανε τρελός,
σε κοιτώ από κάτω μέχρι πάνω
κι αναβάλλεται ο χωρισμός.
Νιώθω, πως τώρα, τελευταία,
στο τέλος μου, μοιραία, εσύ με οδηγείς,
κι όμως μου φτάνει να μ’ αγγίξεις
και προκαλείς εκρήξεις στα βάθη της ψυχής.
Είμ’ αυτός που είμαι, τι να κάνω,
μια ζωή με σένανε τρελός,
σε κοιτώ από κάτω μέχρι πάνω
κι αναβάλλεται ο χωρισμός.
