Είμαι ξένος, είμαι μοναχός
μες στους ξένους ένας ξένος
ένας ναυαγός.
Είμαι ξένος μες στον κόσμο αυτό
που πατάω, που πηγαίνω
τι γυρεύω εδώ.
Αφού σαν ξένο με κοιτάς
και λύνεις τα σκυλιά
το όνομά μου αφού ξεχνάς
να συστηθώ ξανά.
Είμ’ ένας ευγενής αλήτης
είμαι ροκάς ανατολίτης
δίχως συγγενείς.
Είμαι της τρέλας μου εργάτης
σιωπηλός επαναστάτης
στη χώρα της κραυγής.
Είμαι ξένος, είμαι ορφανός
δεν με είδες, δε με ξέρεις
είμ’ αόρατος.
Είμ’ ένας ξένος, είμαι ο κανείς
στα φανάρια σου ξεπλένω
τα τζάμια για να δεις.
Ένας άπιστος μες στους πιστούς
στους άπιστους πιστός
είμ’ ένας ξένος μες στους αδελφούς
στους ξένους αδελφός.
Είμαι τυφλός μα βλέπω κάτι
και για σινιάλο κλείνω μάτι
σ’ όλους τους τυφλούς.
Ξέρω εσύ θα καταλάβεις
και θα το πεις, θα το προλάβεις
στου κόσμου τους κουφούς.
Είμαι ξένος, είμαι άστεγος
δίχως μύθο, δίχως μάσκα
στέκομαι γυμνός.
Οργισμένος είμαι θεατής
στην πατρίδα της κομπίνας
της παραγραφής.
Μα μη ζητάς να γίνω αρχηγός
ούτε οπαδός
σύντροφος, σύντεκνος και συνεργός
δεν είμαι κανενός.
Μα εσύ ζητάς να γίνω άλλος
κάποιος σπουδαίος και μεγάλος
για να μ’ αγαπάς.
Κάποιος σοφός να σε διδάξει
στρατηγός να σε διατάξει
προς τα που να πας.
Είμαι ξένος, είμαι ιθαγενής
άλλος ένας πικραμένος
ιδιοφυής.
Είμαι ξένος, ψάχνω συγγενείς
απ’ τη μοίρα χτυπημένος
όπως και εσείς.
