Με κατηγορούνε μερικοί
που τα σφάλματά σου συγχωράω,
είσαι πια για μένα μια ντροπή,
είσαι μια σελίδα τραγική,
μα παρ’ όλα αυτά σε αγαπάω,
σε αγαπάω, σε αγαπάω.
Είμαι μια περίπτωση στο εκατομμύριο,
που δεν έχω δύναμη “φύγε” να σου πω,
ήπια απ’ τα χέρια σου τόσο δηλητήριο,
όμως, τι μυστήριο, πάλι σ’ αγαπώ.
Με πολλή ευγένεια σου μιλώ
και τον εαυτό μου τονε βρίζω,
ξέρω πως τα χείλη που φιλώ,
παίζουν ρόλο άσχημο, διπλό,
μα παρ’ όλα αυτά ξαναγυρίζω,
ξαναγυρίζω, ξαναγυρίζω.
Είμαι μια περίπτωση στο εκατομμύριο,
που δεν έχω δύναμη “φύγε” να σου πω,
ήπια απ’ τα χέρια σου τόσο δηλητήριο,
όμως, τι μυστήριο, πάλι σ’ αγαπώ.
Ήπια απ’ τα χέρια σου τόσο δηλητήριο,
όμως, τι μυστήριο, πάλι σ’ αγαπώ.
