Έφυγες αγάπη μου κι είμαι μοναχή μου
έσβησε ο ήλιος μου κι η αναπνοή μου.
Σ’ έχασα κι αρρώστησα και καημούς απόχτησα
και οι στενοχώριες μου γίνανε διπλές.
Έχασα το κέφι μου θόλωσε η σκέψη μου
κι έτσι που κατάντησα είμαι να με κλαις.
Έγινε ο πόνος μου άσβηστο καμίνι
η γλυκιά σου θύμηση μαχαιριές μου δίνει.
Όπου και να ‘σαι αγάπη μου
γύρνα ξανά κοντά μου
να γιατρευτεί ο πόνος μου
να σβήσει η φωτιά μου.
Σ’ έχασα κι αρρώστησα και καημούς απόχτησα
και οι στενοχώριες μου γίνανε διπλές.
Έχασα το κέφι μου θόλωσε η σκέψη μου
κι έτσι που κατάντησα είμαι να με κλαις.
