Είμαστε δυο, είμαστε δυο αμαρτωλοί
κι από τον κόσμο κρύβουμε το έρωτα μας.
Γιατί μας δίκασε ο θεός έτσι να ζούμε δυστυχώς
και να φοβόμαστε τη μέρα και το φως.
Κοντά σου η αμαρτία μου φαίνεται γλυκιά
και δεν το έχω βάρος εγώ μες στην καρδιά.
Κοντά σου η αμαρτία μου φαίνεται γλυκιά
και δεν το έχω βάρος αγάπη μου γλυκιά.
Είμαστε δυο, είμαστε δυο αμαρτωλοί
κι οι δυο πληρώνουμε το λάθος τη καρδιάς μας.
Εμείς δεν έχουμε φωλιά, τιμωρημένοι ζούμε πια
κυνηγημένοι σαν πουλιά μες στο βοριά.
Κοντά σου η αμαρτία μου φαίνεται γλυκιά
και δεν το έχω βάρος εγώ μες στην καρδιά.
Κοντά σου η αμαρτία μου φαίνεται γλυκιά
και δεν το έχω βάρος αγάπη μου γλυκιά.
