Πάντα στο αντίο κλαίγαμε λίγο,
παίζει να πιστεύουμε πως κάτι πιο δυνατό από μας
θα επέμβει,
έτσι συνέβει, έτσι συνέβει,
εγώ κι εσύ σ’ ένα pc που ανάσες κλέβει.
Φίλα με για να ξεφύγω, φίλα με μοναδικά,
ξεκινήσαμε για λίγο κι είμαστε ένα οριστικά.
Πάντα στο αντίο παίζουν λόγια,
ίσως να γυρεύουμε αγάπη,
τι να `ναι αυτό, καινούριο πάλι, ποιος αμφιβάλλει,
όποιος αμφιβάλλει, εσύ κι εγώ, με βλέμμα αργό
στο προσκεφάλι.
Φίλα με για να ξεφύγω, φίλα με μοναδικά,
ξεκινήσαμε για λίγο κι είμαστε ένα οριστικά.
