Επέτρωσεν ο πόνος μου
και δεν μπορώ να κλάψω
είναι βαρύ το χέρι μου
και πώς να σ’ αγκαλιάσω
Είν’ ο καημός μου ένα πουλί
που βγαίνει σαν νυχτώνει
είν’ ο καημός μου μια φωτιά
που όσο φυσάς φουντώνει
Μαρμάρωσε η θάλασσα
πέτρωσε το φεγγάρι
και το καράβι βούλιαξε
που ερχόταν να μας πάρει
