Είναι Bachata, γι’ αυτό σε φτάνει στα άκρα,
κάνει το σώμα σου ν’ ανάβει, την ανάσα σου κράτα,
Mr. Bachata, Manos del Mago,
από δω και στο έξης θα σβήνεις μονό με πάγο…
Άλλο ένα πάρτη, κι εγώ για πάρτη μου,
σαν να ‘χει σβήσει η μουσική από το χάρτη μου,
άλλο ένα βράδυ, δεν είμαι στα καλά μου,
με άδειες νότες να γεμίζω τα ποτά μου…
Βότκα τεκίλα, τα ‘χω μπερδέψει στο ποτήρι,
παρέα με τη μοναξιά κι αυτή να μου σερβίρει,
εγώ να ψάχνω στο γυαλί, αν σου μοιάζει καμία,
κι αυτό να κάνει μία ρωγμή, γιατί ήσουνα η μία….
Και τότε πέρασες του μαγαζιού την πόρτα,
τριγύρω σώματα, καπνός και φασαρία,
δε θα ξεχάσω όπως έτρεμαν τα φωτά,
έτρεμε η φωνή κι εσύ ήσουν η αιτία…
Μου είπες αυτό είναι το κομμάτι που μ’ αρέσει,
και τότε άπλωσα το χέρι κι είπα πάμε,
αφού στα λογία το παιχνίδι το έχω χάσει,
αφήνω το χορό να πει γιατί σωπαμε…
Είναι Bachata, γι’ αυτό σε φτάνει στα άκρα,
κάνει το σώμα σου ν’ ανάβει, την ανάσα σου κράτα,
Mr. Bachata, Manos del Mago,
από δω και στο έξης θα σβήνεις μονό με πάγο…
Έτσι η νύχτα κυλά, και τα κορμιά μας καυτά,
κάνουν τα λογία περιττά κι έρχονται πιο κοντά,
η μουσική σταμάτα, μα με κρατάει σφιχτά,
τα είπα όλα δυνατά και δε μιλώ, και δε μίλα…
Είναι Bachata, γι’ αυτό σε φτάνει στα άκρα,
κάνει το σώμα σου ν’ ανάβει, την ανάσα σου κράτα,
Mr. Bachata, Manos del Mago,
από δω και στο έξης θα σβήνεις μονό με πάγο…
