Βρέχει και πάλι απ’ το πρωί
κι η γειτονιά ρημάζει
Πίνει το δάκρυ τη ζωή
κι η φτώχεια αναστενάζει
Λάσπωσε ο δρόμος ο στενός
σπίτι και μοιρολόι
Είναι σκληρός ο ουρανός
για μας το φτωχολόι
Πέφτει χαλάζι στα γιαπιά
τρυπάει τη λαμαρίνα
Κάνε κουράγιο εργατιά
μη σε λυγίσ’ η πείνα
