Σε σκέφτομαι συχνά στ’ ατέλειωτα ταξίδια του μυαλού μου,
στης μνήμης τις απέραντες και άπιαστες αναλαμπές,
κι έχω φανταστεί πολλές φορές πως γύρισες,
σε παράξενες θύμησες τόσο ζωντανές,
Είσαι για πάντα αιχμάλωτη στη σκέψη μου,
μα δεν είσαι κοντά μου,
είσαι ένας λυγμός στην κάθε λέξη μου,
αφού λείπεις χαρά μου,
αφού λείπεις χαρά μου,
Σε σκέφτομαι συχνά στ’ ατέλειωτα ταξίδια του μυαλού μου,
πετώντας το θλιμμένο μου το γκρίζο ουρανό,
σ’ έχω ξαναβρεί σ’ εκείνα που αγάπησες,
στα τραγούδια που μ’ άφησες κρίκο ενωτικό,
Είσαι για πάντα αιχμάλωτη στη σκέψη μου,
μα δεν είσαι κοντά μου,
είσαι ένας λυγμός στην κάθε λέξη μου,
αφού λείπεις χαρά μου,
αφού λείπεις χαρά μου.
