Είσαι η ζωή μου, είμαι η δική σου,
έλα αγκαλιά μου, νιώσε την καρδιά μου, δυνατά χτυπά
είσαι η ζωή μου, είμαι η δική σου
σφίξε μου το χέρι, κι ένα καλοκαίρι, έρχεται ξανά.
Χωρίς μιαν αγκαλιά,
μου λείψαν τα φιλιά,
και ήρθες γνωριμία,
καπνός και τρικυμιά,
στην άδεια μου καρδιά
Στα σύννεφα με πας,
μ´ αγγίζεις μου μιλάς
κι αρχίζω να τα χάνω
στο σώμα σου επάνω
ανάβω μια φωτιά
Χιλιάδες αγκαλιές,
στο αύριο και στο χτες
καυγάδες, φασαρία,
μια σταθερή αξία
γεμίσαμε πληγές.
Μα όσο κι αν πονώ
σε θέλω πάντα εδώ
κι αυτό κάτι σημαίνει
το τούνελ κάπου βγαίνει
σε μέρος μαγικό.
