Είσαι στο δικό μου δρόμο
επικίνδυνη στροφή.
Χάνω φίλους, χάνω χρόνο
και ξοδεύω μια ζωή.
Γιατί
μου λείπεις και πονώ,
τις νύχτες μόνη δεν μπορώ,
τρελαίνομαι και χάνομαι που σ’ αγαπώ.
Είσ’ ο έρωτας που με χαλάει
και μου καταστρέφει το μυαλό.
Είσ’ ο έρωτας που δεν περνάει,
μοιάζεις μ’ ένα θάνατο αργό.
Πάλι τα γενέθλιά μου
δε θυμήθηκες προχτές.
Θέλω μια φορά μπροστά μου
να σε δω κι εσύ να κλαις.
Να κλαις.
Μου λείπεις και πονώ,
τις νύχτες μόνη δεν μπορώ,
τρελαίνομαι και χάνομαι που σ’ αγαπώ.
Είσ’ ο έρωτας που με χαλάει
και μου καταστρέφει το μυαλό.
Είσ’ ο έρωτας που δεν περνάει,
μοιάζεις μ’ ένα θάνατο αργό.
