Είχα απόψε ακεφιά γι αυτό μπήκα στη ταβέρνα
βρήκα φίνα συντροφιά, φέρε μας παιδί μου, κέρνα
να περάσει η βραδιά κι η καρδιά που είναι βαριά
να ξεσκάσει και τα ντέρτια να ξεχάσει.
Βάλε κάπελα κρασί, κι άλλοι ας πίνουνε φαρμάκια
κάθισε κοντά κι εσύ και μας πνίξαν τα μεράκια.
Η κιθάρα ας κουρδιστεί, τραγουδάκι ν’ ακουστεί
να ξυπνήσουνε τριγύρω τα σοκάκια.
Είχα απόψε ακεφιά και γυρνούσα μες τους δρόμους
και μια γκρίζα συννεφιά μου εβάραινε τους ώμους.
Μα στη τρίτη ποτηριά είδα φως και ξαστεριά
σαν να παίζανε εφτά μπουζούκια εντός μου.
