Είχε δίκιο

Είχε δίκιο που με άφησε,
που δεν άντεξε κοντά μου κι αγανάκτησε.

Όλα ήταν άνω – κάτω μέσ’ στην κάμαρά της
και γραμμένα στον καθρέφτη τα παράπονά της.

Είχε δίκιο που με άφησε,
είχε δίκιο που αγανάκτησε,
είχε δίκιο, είχε δίκιο,
είχε δίκιο που με άφησε.

Γράμματα, φωτογραφίες, στο χαλί σκισμένα,
άφησε έρημο το σπίτι, έρημο κι εμένα.

Είχε δίκιο που με άφησε,
είχε δίκιο που αγανάκτησε,
είχε δίκιο, είχε δίκιο,
είχε δίκιο που με άφησε.