Εκατό μικρές ανάσες
Κι ούτε μια πραγματική
Δεν το ‘χω έτσι φανταστεί
Αν αυτό ζωή το λένε
Δε γεννήθηκα γι’ αυτή
Αλλιώς εγώ το ‘χω σκεφτεί
Εγώ ανάσαινα ζωές
Απ’ τη δικιά μου πιο πολλές
Γι’ αυτό παράσταινα μορφές
Που ζούσαν σ’ άλλες εποχές
Εκατό μικρές κουβέντες
Κι ούτε μια σημαντική
Κάτι σπουδαίο να εξηγεί
Αν αυτό ζωή το λένε
Δε γεννήθηκα γι’ αυτή
Γι’ αλλού εγώ έχω φτιαχτεί
Εγώ ανάσαινα ζωές
Απ’ τη δικιά μου πιο πολλές
Γι’ αυτό παράσταινα μορφές
Που ζούσαν σ’ άλλες εποχές
Και το διασκέδασα
Που κατασκεύασα
Τον κόσμο μου σε μιαν αναπνοή
Και η αξία μου
Στην ασφυξία μου
Απ’ τις ανάσες μου η πιο πραγματική
