Το ψέμα έγινε αλήθεια
Κι ο εφιάλτης φτηνή πραγματικότητα
Οι διαφωνίες μας συνήθεια
Κι όλα τα βράδια μας μονότονα κι αφόρητα
Χέρι με χέρι ήταν πρώτα
Και οι σκιές μας φωτιά μέσα στη νύχτα
Τώρα σαν σβήνουνε τα φώτα
Πλάτη με πλάτη και μια σκέτη καληνύχτα
Μα ας μη μετράμε όλα αυτά που μας χωρίζουν
Σε μια ζωή που τη φιλήσαμε στο στόμα
Τώρα πονάνε όλα όσα μας ενώνουν
Και δεν ξοφλάμε για εκατό ζωές ακόμα
Ήταν τα μάτια σου ελιξίριο
Για τις αθώες μικρές σου επιθυμίες
Τώρα το βλέμμα σου μυστήριο
Που μ’ οδηγεί μόνο σε φόβους κι αγωνίες
Τότε ζητούσα το φεγγάρι
Να μην αφήσει να ξυπνήσει η άλλη μέρα
Μα να το φως μας βρίσκει πάλι
Πλάτη με πλάτη και μια σκέτη καλημέρα
