Έχω ονόματα πολλά να μαρτυρήσω
ατέλειωτο κατάλογο τυφλών
τους ένοχους μπροστά σου να μετρήσω
και πίσω απ’ το τραγούδι να κρυφτώ
Έχω και άλλα μαγικά να σου χαρίσω
μετάξι και σκουριά να τυλιχτώ
αόρατος στο φως να περπατήσω
και μες στα όνειρα σου να χαθώ
Μα δε γουστάρω τα στημένα
τα προκατασκευασμένα
τα ασπρόμαυρα και τα χρωματιστά
αυτά που κρύβουνε τη βία
απ’ την αθώα εφηβεία
για να ζει απ’ το μυαλό της χωριστά
Και όλα τα στραβά που μένουν
στο μυαλό που παραμένουν
για να μένει κι η ζωή τους στην γωνιά
γιατί οι νέοι είν’ αθώοι
μα πληρώνουνε το σόι
που χρεώθηκαν απ’ την παλιά γενιά
Νύχτα Κίρκη με δικάζεις, ΕΞΟΔΟΣ
στο μετάξι, στη σκουριά, ΕΞΟΔΟΣ
Κηφισού κι Αγίας Άννης, ΕΞΟΔΟΣ
η ζωή με αφορά
Έχω δύο άσπρα τριαντάφυλλα στις τσέπες
για το κορίτσι απ’ τον Κολωνό
που γύριζε και πούλαγε κασέτες
γιατ’ είπε την καριέρα μακελειό
Έχω και τέσσερα μικρότερα αδέλφια
που ζουν στου Κηφισού τις γειτονιές
και κάνα βράδυ που ‘ρχονται στα κέφια
βαφτίζουν στο ποτάμι πετονιές
Εδώ ψαρεύουμε ιδέες
τις πολύχρωμες σημαίες
που πετάνε στο νερό κάτι παιδιά
που είπαν όχι στην απόχη
και ξεμείνανε στην κόχη
μακρυά απ’ της πεταλούδας τη σκιά
Εδώ παντρεύουμε τις μέρες
με τις νύχτες, δίχως βέρες
να κρατήσουμε τη ράτσα ζωντανή
κι έτσι μένουμε αθώοι
και γυρνάμε το ρολόι
στης αγάπης τη πλευρά την σκοτεινή
Νύχτα Κίρκη με δικάζεις, ΕΞΟΔΟΣ
στο μετάξι, στη σκουριά, ΕΞΟΔΟΣ
Κηφισού κι Αγίας Άννης, ΕΞΟΔΟΣ
η ζωή με αφορά
Εγώ γεννήθηκα στα χρόνια των ονείρων
από ψαράδες και από νοσταλγούς
που βούτηξαν στην θάλασσα Κυθήρων
να σώσουνε του χρόνου ναυαγούς
Εγώ γεννήθηκα μια νύχτα του Σεπτέμβρη
με σύννεφα στα μάτια και γυαλιά
γιορτάζω όμως γενέθλια Νοέμβρη
γιατί ο λώρος έμοιαζε θηλιά
Κι έτσι έχασα το δρόμο
στον παράξενο μου τρόμο
για τα κάλπικα και τα ψιθυριστά
αυτά που κρύβουνε τη βία
απ’ την αθώα εφηβεία
για να ζει απ’ το μυαλό της χωριστά
Εγώ δε λέω ν’ αποφύγουν
να ματώσουν και να φύγουν
εγώ λέω δεν αντέχω τη φθορά
κι ας είναι η ζωή ρολόι,
ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΝ’ ΑΘΩΟΙ
κι είναι αυτό μονάχα που με αφορά
Νύχτα Κίρκη με δικάζεις, ΕΞΟΔΟΣ
στο μετάξι, στη σκουριά, ΕΞΟΔΟΣ
Κηφισού κι Αγίας Άννης, ΕΞΟΔΟΣ
η ζωή με αφορά
ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΝ’ ΑΘΩΟΙ, ΕΞΟΔΟΣ
μόνο αυτό με αφορά
