Τώρα που φεύγεις, θα σ’ ανοίξω την καρδιά μου,
και θα σου πω όσα δεν ήθελα να μάθεις,
ήσουν μικρή, για τα μεγάλα όνειρά μου,
δε στο ‘χα πει, γιατί περίμενα ν’ αλλάξεις.
Τώρα θ ‘αφήσω την ψυχή μου να μιλήσει,
γιατί τα χείλη μου ακόμα σε ζητούν,
με το `’εγώ’’ όλα τα είχες μηδενίσει,
ποτέ δε νοιάστηκες, γι αυτούς που σ’ αγαπούν.
Κι εγώ παλεύω να σωθώ απ’ τον καημό σου,
κι ο χωρισμός σου τη ζωή μου απειλεί,
γιατί δε σ’ άφησε ποτέ ο εγωισμός σου,
να καταλάβεις πως μ’ αγάπησες πολύ.
Κι εγώ παλεύω να σωθώ απ’ τον καημό σου,
κι ο χωρισμός σου τη ζωή μου απειλεί,
γιατί δε σ’ άφησε ποτέ ο εγωισμός σου,
να καταλάβεις πως μ’ αγάπησες πολύ.
Τώρα που φεύγεις, κοίταξέ με μες στα μάτια,
και με το χέρι στην καρδιά σου μίλησέ μου,
τώρα που έκανες το όνειρο κομμάτια,
πες την αλήθεια, αν σε πίκρανα ποτέ μου.
Τώρα την πόρτα μου, που φεύγεις, να μην κλείσεις,
θέλω να μείνει ανοιχτή να περιμένει,
γιατί το ξέρω πως μια μέρα θα γυρίσεις,
να μου ζητάς όσα η αγάπη σου μου παίρνει.
Κι εγώ παλεύω να σωθώ απ’ τον καημό σου,
κι ο χωρισμός σου τη ζωή μου απειλεί,
γιατί δε σ’ άφησε ποτέ ο εγωισμός σου,
να καταλάβεις πως μ’ αγάπησες πολύ.
Κι εγώ παλεύω να σωθώ απ’ τον καημό σου,
κι ο χωρισμός σου τη ζωή μου απειλεί,
γιατί δε σ’ άφησε ποτέ ο εγωισμός σου,
να καταλάβεις πως μ’ αγάπησες πολύ.
