Το φεγγάρι μου δείχνει προς τα που ειν’ ο καπνός
Σε μια χώρα αχρείων που φοβούνται το φως
Ανοιχτοί ειν’ οι δρόμοι και περνάνε σκυλιά
Κάποιοι ύποπτα τρέχουν να κρυφτούν στα στενά
Τσιλιαδόροι σφυρίζουν ρυθμικά ένα σκοπό
Στη πλατεία μου λένε γίνεται μακελειό
Πικραμένοι μου γνέφουν που θα βρούμε λεφτά
Όλα είναι σκουπίδια όλα γίνηκαν σάπια όλα είναι νεκρά
Κι εγώ τους λέω θα μείνω ελεύθερος
Θα πεθάνω ελεύθερος
Δεν μπορώ να παίρνω μέρος σ’ όλα αυτά
Δεν μπορώ στον εαυτό μου να υποκρίνομαι
Σ’ αυτά τα σκιάχτρα να υποκλίνομαι
Μόν’ ο ήλιος υπάρχει που ανατέλλει συνεχώς
Και τα χείλη που λένε πως θα ξεσπάσει ο θυμός
Ένας τρόπος υπάρχει να με βρεις ζωντανό
Να σκοτώσεις τον αόρατο το λυσσασμένο σου εχθρό
