Μη, μη μιλήσεις φύγε απλά
μη, μην αφήσεις τίποτα εδώ
ναι, πονάει η αντικατάσταση
ζωή σε αναπαράσταση κι εγώ
να κρατάω με χίλια ζόρια
το θυμό απ’ την τρέλα χώρια
Σαν σε βλέπω τα σκαλιά να κατεβαίνεις
στάσου ξένη που πηγαίνεις
Ένα λεπτό για μένα
ένα λεπτό και τέρμα
ενός λεπτού σιγή για ικανοποίηση
τόσο καιρό προσποίηση
και ψέμα
κι ένα χαστούκι βλέμμα
Ένα λεπτό να πνίξω με τα χέρια μου
τον δεύτερο κακό μου εαυτό
που σ’ αγαπάει ακόμα
Μη, μη μιλήσεις φύγε απλά
μη, μην αφήσεις τίποτα εδώ
ναι σκοτώνει η εγκατάλειψη
ζωή που παίζει σε επανάληψη κι εγώ
βρίσκω δύναμη και ίσως
να ναι φόβος να ναι μίσος
σαν σε βλέπω τα σκαλιά να κατεβαίνεις
στάσου ξένη που πηγαίνεις
