Ένα «Ναι», γίνεται «Όχι», σε μια στιγμή
Ένα «Φτάνω», γίνεται ξάφνου, «Φεύγω»
Ένα «Σε θέλω», γυρνάει την πλάτη στην πρώτη αφορμή
ένα «Λουλούδι», «Βάζω στραβά το καπέλο»
Αχ οι άνθρωποι αλλάζουμε σαν φεγγάρια
Τα «δεν ταιριάζουμε» φυτρώνουν σαν μανιτάρια
Σαν το ηλεκτρικό, που το κόψαμε για πάντα
Είναι τα «σ’ αγαπώ»
Που τελειώνουν στα τριάντα
Ένα “Ναι” κρύβει ένα “Όχι” πάντα
Ένα «δεν υπάρχει άλλος», γίνεται «ποιος είσαι εσύ»
Ένα «στα δίνω όλα» «μ’ έχεις αδειάσει»
Ένα «χωρίς εσένα είναι η ζωή μου μισή»
Γίνεται, «δεν σ’ αντέχω μ’ έχεις κουράσει»
Αχ οι άνθρωποι αλλάζουμε σαν φεγγάρια
Τα δεν ταιριάζουμε, φυτρώνουν σαν μανιτάρια
Σαν το ηλεκτρικό, που το κόψαμε για πάντα
Είναι τα «σ’ αγαπώ»
Που τελειώνουν στα τριάντα
Ένα “Ναι” κρύβει ένα “Όχι” πάντα
Το νου σου
