Ποιος φταίει καθόλου δε με νοιάζει
με νοιάζει που χαράζει κι εσύ δεν είσαι εδώ
Ποιος κλαίει το μόνο που μετράει
αυτή που δεν ξεχνάει κι αυτή θα είμαι εγώ
Ένα σημάδι σου είναι αρκετό
για ν’ αναπνέω να υπάρχω να ζω
σταγόνα για το κορμί μου το διψασμένο
Ένα σημάδι και βάζω φωτιές
σ’ ότι μας πίκρανε από το χθες
ένα σημάδι σου απόψε
θα περιμένω
Ποιος φτάνει στα σύννεφα μονάχος
αν ο έρωτας σαν βράχος
στο χώμα τον κρατά
Ποια σφαίρα εμάς είχε για στόχο
και έκανε τον πόθο
καπνό σε μια βραδιά
Ένα σημάδι σου είναι αρκετό
για ν’ αναπνέω να υπάρχω να ζω
σταγόνα για το κορμί μου το διψασμένο
Ένα σημάδι και βάζω φωτιές
σ’ ότι μας πίκρανε από το χθες
ένα σημάδι σου απόψε
θα περιμένω
