Απόψε έχω ένα κόμπο στο λαιμό, μιλιά δε βγαίνει
απόψε πέρασες μπροστά μου σαν τη ξένη,
μα ούτε γύρισες να δεις, μια κουβέντα σου να πεις
πιες απ’ το δάκρυ μου και φύγε μεθυσμένη.
Ένας άντρας κλαίει για σένα
κλαίει απόψε απελπισμένα
ένας άντρας που για σένα ξενυχτά.
Ένας άντρας κλαίει για σένα
κλαίει απόψε απελπισμένα
ένας άντρας που ακόμα σ’ αγαπά.
Απόψε η νύχτα με κερνά να πιω, να πιω, να πιω φαρμάκι
σαν το τσιγάρο με πετάει σ’ ένα τασάκι
απόψε η νύχτα σαν γυαλί μου κομματιάζει την ψυχή
κι εσύ δε νοιάστηκες, δε νοιάστηκες λιγάκι.
