Ένας κουρέας στη Νέα Σμύρνη
ήρθε απ’ τα Γιάννενα.
Είπε πως ήρθε εδώ να μείνει
από πολύ παλιά.
Πού `ν’ το βουνό σου,
πού `ν’ η σπηλιά σου,
πού `ναι η λίμνη σου;
Βλέπω ξυράφια,
βλέπω ψαλίδια.
Πού `ναι τ’ ασήμι σου;
Με το ξυράφι ήρθα να σφάξω
εχθρούς ανύπαρκτους
και να κρεμάσω πάνω απ’ το ράφι
Παξούς κι Αντίπαξους.
Ένα ναυτάκι στη Νέα Σμύρνη
ήρθε απ’ τα Κύθηρα.
Έλεγε όλο ότι με ξέρει
από πολύ παλιά.
Βλέπαμε λέει απ’ το μπαλκόνι
γλάρους και κύματα
και το δελφίνι δίπλα στ’ αηδόνι
κάτω στα μνήματα.
Λίγο πριν φύγω ο αστυνόμος
από την Άμφισσα
πάλι ρωτούσε άμα σε ξέρω.
Δεν του απάντησα.
