Κάθε μέρα που περνά και μια πληγή μ’ ανοίγει
τρέχει το δάκρυ μου βροχή κι ο χωρισμός με πνίγει.
Γιατί αγάπησα πολύ κι έχω μείνει μόνος
κι αντί για χάδι και φιλί με λιώνει τώρα ο πόνος.
Ένας κρίκος έσπασε απ’ την αλυσίδα
μια γυναίκα πέρασε κι άλλο δεν την είδα.
Την καρδιά μου άρπαξε πήρε την ψυχή μου
κι έριξε στην άβυσσο τ’ άμοιρο κορμί μου.
Μ’ ένα μαστίγιο χτυπά η μοίρα το κορμί μου
και τις ελπίδες μου πετά στο ρέμα της ζωής μου.
Γιώτη αγάπησα πολύ κι έχω μείνει μόνος
κι αντί για χάδι και φιλί με λιώνει τώρα ο πόνος.
Ένας κρίκος έσπασε απ’ την αλυσίδα
μια γυναίκα πέρασε κι άλλο δεν την είδα.
Την καρδιά μου άρπαξε πήρε την ψυχή μου
κι έριξε στην άβυσσο τ’ άμοιρο κορμί μου.
