Απόψε κλείσαμε ένα χρόνο χωρισμένοι
φυλακισμένοι στην ατέλειωτη παγίδα
του παιχνιδιού που λέει φύγε σ’ όποιον μένει
μην πεις ποτέ μεγάλο ναι χωρίς ελπίδα.
Του παιχνιδιού που λέει
φύγε και στα μάτια μην κοιτάς
αυτόν που σ’ άφησε με τρόπο να νικάς.
Απόψε κλείσαμε ένα χρόνο κι ίσως πρέπει
να σταματήσω κι ως εδώ να υποφέρω
με τα φαντάσματα του γέλιου σου για σκέπη
να κοιμηθώ μια νύχτα δε θα καταφέρω.
Με τα φαντάσματα του γέλιου
των φιλιών σου την ηχώ
μήπως δακρύζεις, μήπως κλαις ν’ ανησυχώ.
Απόψε κλείσαμε ένα χρόνο κι είναι ψέμα
αυτά που λεν πως όλα ο χρόνος θα γιατρεύει
αφού στ’ ορκίζομαι κουράστηκε το βλέμμα
μα να που φτάνει στο γιατί και ζωντανεύει.
Αφού στ’ ορκίζομαι το νιώθω
πως ακόμα σ’ αγαπώ
μα παρεμβάλλεται η ζωή για να στο πω.
