Τέτοια γυναίκα, που είναι υπόδειγμα
με κάποια άλλη, δεν τη συγκρίνουν
Τέτοια γυναίκα, που σε αγάπησε
την αγκαλιά της, δεν τη σβήνουν
Μα ύστερα απ’ αυτά, άλλο πια δεν μπορώ
Μα ύστερα απ’ αυτά, ένα θα σου πω…
Εγώ δεν είμαι οι εννιά στις δέκα
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι’ αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου
Τους λόγους που σ’ αφήνω τους γνωρίζεις
Σε μένα πάλι πίσω δε γυρίζεις
Κάνε παρέα τώρα στη μαμά σου
Και αν με αγαπάς περαστικά σου…
Τέτοια γυναίκα, Ανατολίτισσα
μόνη τα βράδια, δεν την αφήνουν
Τέτοια γυναίκα, που κλαίει για πάρτη σου
πικρό φαρμάκι, δεν της δίνουν
Μα ύστερα απ’ αυτά, άλλο πια δεν μπορώ
Μα ύστερα απ’ αυτά, ένα θα σου πω…
Εγώ δεν είμαι οι εννιά στις δέκα
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι’ αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου
Τους λόγους που σ’ αφήνω τους γνωρίζεις
Σε μένα πάλι πίσω δε γυρίζεις
Κάνε παρέα τώρα στη μαμά σου
Και αν με αγαπάς περαστικά σου…
Όταν μια γυναίκα φεύγει, πάλι πίσω δε γυρνά
Όταν το γυαλί θα σπάσει, πάλι δεν ξανα κολλά
Όταν μια γυναίκα φεύγει, έχει φύγει οριστικά
Και γι’ αυτό φταίει ο άντρας, που δε φέρθηκε σωστά
Σου σιδέρωνε, σου έπλενε, σε είχε σαν Θεό
Σήκω πάνω, κάτσε κάτω, ήμουν πάντοτε εγώ
Μια ζωή στην εκμετάλλευση, στα πρέπει και στα μη
Τώρα όμως θα κοιτάξω, τη δική μου τη ζωή
Γιατί…
Εγώ δεν είμαι οι εννιά στις δέκα
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι’ αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου
