Σύντομες ανακοινώσεις, φόβος κι απορία,
πράσινο, πορτοκαλί, φύλλο πορείας.
Εμβατήρια όλη μέρα και την επομένη,
κι εγώ σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”,
εμβατήρια όλη μέρα και την επομένη,
κι όλο σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”.
Τραίνα επιτεταγμένα στον σταθμό Λαρίσης.
Πού να τρέξεις, ποιον να βρεις, ποιον να ρωτήσεις;
Μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη
κι εγώ σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”,
μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη
κι όλο σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”.
Επιστράτευση μας λένε, βγάλανε φιρμάνι.
Ποιος θα πάει, ποιος θα ’ρθεί, ποιος θα πεθάνει;
Άλλη μια διαταγή δεν ξέρεις τι συμβαίνει
κι εγώ σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”,
άλλη μια διαταγή δεν ξέρεις τι συμβαίνει
κι όλο σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”.
Πλοίο επιτεταγμένο θα ’ρθει να μας πάρει,
στο κατάστρωμα πολίτες, ναύτες και φαντάροι.
Μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη
κι εγώ σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”,
μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη
κι όλο σου ’λεγα “φοβάμαι, Ελένη”.
