Δώσ’ μου τ’ αθάνατο νερό
να πιώ να ξεδιψάσω,
μία ζωή σε κυνηγώ
κι ακόμα να σε φτάσω.
Είναι η ψυχή μου έρημος
κι όλο διψά για σένα,
Πόσο πολύ σ’ αγάπησα
δεν το ‘πα σε κανέναν…
Δώσ’ μου τα χείλη σου τα δυο
και το γλυκό σου στόμα,
χίλιες βραδιές σε καρτερώ,
δεν φάνηκες ακόμα.
Είναι η ψυχή μου έρημος
κι όλο διψά για σένα,
Πόσο πολύ σ’ αγάπησα
δεν το ‘πα σε κανέναν…
