Έρημος κι απελπισμένος, αμάν,
και στα ξένα ξεχασμένος, αμάν,
ποιός θα με παρηγορήσει
ποιός για μένα τι κάνω θα ρωτήσει.
Που ‘σαι μάνα μου γλυκιά μου, αμάν,
μάνα μου παρηγοριά μου, αμάν,
πόσο ήθελα στα ξένα
να ‘χα την αγάπη μου κι εσένα.
Ο καημός μου θα με φάει, αμάν,
τόσος πόνος που θα πάει, αμάν,
πόσο θέλω να γυρίσω
και στον τόπο μου να ξαναζήσω.
