Έλεγες πως μ’ αγαπούσες, έλεγες,
για μένα ζούσες, έλεγες,
κι όταν πονούσα έκλαιγες,
ψέματα, ήτανε όλα ψέματα
λόγια κάλπικα κι αίματα,
ψέματα όλα, ψέματα.
Και τώρα φεύγεις και πίσω δε γυρίζεις,
φεύγεις και είμαι σαν έρημος σταθμός,
σε ξένα χέρια αύριο θα ξυπνήσεις,
δεν ξεπερνιέται αυτός ο χωρισμός.
Έκρυψα χάδια και όρκους, πέταξα,
φωτογραφίες έκαψα,
τα σ’ αγαπώ δεν έπαψα,
χάνομαι, χωρίς εσένα χάνομαι,
απ’ τη ματιά σου πιάνομαι,
χάνομαι, το αισθάνομαι.
Και τώρα φεύγεις και πίσω δε γυρίζεις,
φεύγεις και είμαι σαν έρημος σταθμός,
σε ξένα χέρια αύριο θα ξυπνήσεις,
δεν ξεπερνιέται αυτός ο χωρισμός.
